Wiedziałam, że kiedyś przyjdzie ten moment, a skoro wiedziałam to naturalnie przyszedł. Właściwie nie moment, a pytanie: Do kiedy zamierzasz karmić piersią? I nie ma znaczenia, że już wiele razy o tym mówiłam, bo chyba inni jednak przyjmowali, że w końcu się opamiętam. I że każdy rozumie, że można karmić długo, ale aż TAK długo?
Za każdym razem ze spokojem odpowiadam, że my NAPRAWDĘ nie mamy zamiaru nikogo od piersi odstawiać. Szybko dodaję też, że nie wiem ile jeszcze będę karmiła Śmieszkę, ponieważ życie przynosi tak różne niespodzianki, że równie dobrze może to być miesiąc, a mogą to być jeszcze dwa lata… Kiedy moja mama mnie o to zapytała odpowiedziałam, że do Pierwszej Komunii na pewno z piersią się rozstaniemy. Dobrze, że teraz Komunia jest w trzeciej klasie to macie więcej czasu – zażartowała mama.
Pytania o karmienie nie są dla mnie irytujące, nie denerwują mnie. Wręcz odwrotnie bardzo dobrze je rozumiem i chętnie o tym opowiadam. To jedna z tych sytuacji, która pokazuje, że to ode mnie zależy jak ją zinterpretuję. Czy potraktuję jako atak, ocenę, a może ciekawość i próbę zrozumienia? Długie karmienie wciąż jest mało popularne i ja sama przed narodzinami Śmieszki nie znałam mamy, która karmiłaby swoje dziecko dłużej niż dwa lata. A gdybym znała, słowo daje uważałabym, że jest DZIWNA…
Kiedy inni mnie o to pytają, mam potrzebę sama zadać im pytanie: A powiedz mi dlaczego Twoim zdaniem już powinnam przestać karmić? Naprawdę jeśli ktoś poda mi sensowne argumenty to je rozważę. Skoro całej naszej trójce jest z tym dobrze, to dlaczego miałabym nam to odebrać? Nasz kolega, który niedawno został ojcem powiedział do M.: No wiesz, ale takie duże dziecko to już dziwnie wygląda przy piersi… Na co M.: Śmieszka wygląda bardzo naturalnie. I wtedy sobie uświadomiłam, że dla nas Ona jeszcze długo może przy tej piersi wyglądać naturalnie.
Choć nasi bliscy pytają o to karmienie to czuję, że w głębi serca Oni bardzo dobrze rozumieją dlaczego Śmieszka nadal pije moje mleko, bo sami mają możliwość widzieć jaka jest wtedy szczęśliwa. I chyba również nie znajdują powodów, aby mnie namawiać do odebrania Jej tego szczęścia…
Sama niestety piersią nie karmię, ale dla mnie do 3 roku życia dzieciak przy piersi wygląda naturalnie. W końcu do tego wieku zaleca się podawanie mleka modyfikowanego, więc dlaczego dziecku odmawiać naturalnego pokarmu? Jednak inaczej sprawa wygląda, jeżeli dziecko robi sobie z mamy smoczek i za przeproszeniem wisi na piersi przez niemal 24h na dobę. Znałam taką mamę i dziecko. Nie uszczęśliwiało ich to na pewno.
Ponownie pojawia się kwestia, że karmie robi wiele dobrego, jak obie strony tego chcą:)