Marcin kocha historię. Chciał pójść do dobrego liceum, a później na studia historyczne. Jego rodzice nie zaakceptowali tego. Uważali, że mężczyzna potrzebuje mieć konkretny fach w ręku. Po takiej historii to co On będzie robił? Uczył w szkole? Marcin poszedł więc do technikum i został elektrykiem. Zdał maturę i poszedł na studia… historyczne, oczywiście. Nie
Śmieszka ma niezwykłe włosy. Kiedy się urodziła były kruczoczarne, ale szybko zaczęły zmieniać barwę na ciemnobrązowe – oczywiście po tacie.
Mało ostatnio piszę. Wiem. Wynika to z kilku powodów, którymi chciałabym się z Wami podzielić: Czas był taki, jaki był – świąteczny przede wszystkim. Dla naszej rodziny był to wyjątkowo długi okres świętowania, lenistwa, bycia blisko siebie i ze sobą. W takich momentach miałam wrażenie, że każde włączenie komputera oddala mnie od rodziny, a bardzo
Gdyby kilka tygodni temu ktoś zapytał mnie, co chcemy powiedzieć Śmieszce o Świętym Mikołaju, bez wahania odpowiedziałabym: Prawdę! Jeśli zapytałby mnie dzisiaj, odpowiedziałabym tym samym słowem, ale moja prawda brzmi zupełnie inaczej. W ostatnim czasie intensywnie jej poszukiwałam, a pomógł mi w tym mój komputer, który przestał działać, abym lepiej mogła się skupić, na widocznie,
Dwie studentki stomatologii rozmawiają ze sobą w tramwaju. Wymieniają się swoimi uwagami odnośnie tego, czy dentysta to lekarz. Dyskutują, narzekają, dyskutują, narzekają… i w końcu jedna dochodzi wniosku: – Gdybym chciała zostać lekarzem to poszłabym na medycynę… – No, ja też – dodaje druga. Choć tak naprawdę to ja w ogóle nie chciałam iść na
Pamiętam ubiegłoroczne spacery ze Śmieszką. Zaczęliśmy wychodzić na zewnątrz gdy Malutka skończyła dwa tygodnie i wychodziliśmy z Nią zawsze o ile temperatura nie spadała poniżej 5 stopni. Zimą w parku było zazwyczaj pusto, raz na jakiś czas mijałyśmy inną mamę z dzieckiem w wózku, bądź starsze osoby spacerujące z psem. A później przyszła wiosna i
Od początku września przestałyśmy używać wózka i na spacery chodzimy wyłącznie w nosidle. Śmieszka niesiona przeze mnie wywołuje bardzo pozytywne reakcje, często ktoś się do nas uśmiecha i zaczyna z nami rozmawiać. Czasami zdarza się, że Panie, które nawiązują z nami rozmowę zaczynają dotykać Śmieszkę za nóżkę, rączkę – w zależności, co tam jej w
A gdyby tak na każdym placu zabaw było takie miejsce, w którym nie można narzekać? Gdzie nie mówimy o ostatnim przeziębieniu, o nieprzespanych nocach, o tym, że znowu się zsiusiał w majtki, choć już nie siusiał. Gdybyśmy tak zapomnieli, że pogoda już się robi brzydka, że dzień coraz krótszy, że zimno a jeszcze nie grzeją,
Ostatnio z różnych źródeł przychodzą do mnie następujące wyrażenia: Mały ciągle wisi na cyckach; jak X choruje to robi sobie cycozwisy… itp. Przychodzi to do mnie głównie z Internetu: z innych blogów, komentarzy na forach czy pod artykułami. Do tej pory przychodziło trochę nieświadomie, nie zwracałam na to uwagi aż do teraz. Ponieważ Śmieszka potrzebuje
W swoim życiu małą wagę przywiązuję do dat. Ogólnie mam bardzo kiepską pamięć do imion, nazwisk, tytułów książek, ważnych uroczystości… Może dlatego nie mam w zwyczaju obchodzić hucznie swoich urodzin. Od kilku lat podchodzę do tego dnia po prostu z dużą wdzięcznością.
Kiedy zaczęłam pisać bloga miałam w swojej głowie mnóstwo pomysłów i inspiracji. Potrzeba pisania była tak duża, że posty wręcz czekały w kolejce do publikacji. Aż tu pewnego dnia przyszedł pierwszy kryzys twórczy. W głowie dalej miałam mnóstwo pomysłów na teksty, ale za nic w świecie nie byłam ich w stanie przenieść na papier. Wystraszyłam
Przez pierwsze trzy miesiące życia Śmieszki miałam bardzo dużo dodatkowej energii, którą wykorzystywałam na doskonalenie swoich umiejętności kulinarnych. To wtedy pierwszy raz upiekłam domowe bułeczki, beztłuszczowe i bezcukrowe babeczki no i wreszcie maślane rogaliki śniadaniowe.