„Rodzicielstwo nie jest trudne, a problemy nie muszą rosnąć razem z dziećmi, wszystko zależy od nas.” Tym zdaniem chciałam zacząć jeden z postów już dawno temu. Wciąż jednak to odkładałam, nie potrafiłam dobrać słów i napisać o tym, co na poziomie nie tylko intuicji, ale także świadomości mam już dosyć dobrze przepracowane. Napisałam je dzisiaj […]
Pamiętam ubiegłoroczne spacery ze Śmieszką. Zaczęliśmy wychodzić na zewnątrz gdy Malutka skończyła dwa tygodnie i wychodziliśmy z Nią zawsze o ile temperatura nie spadała poniżej 5 stopni. Zimą w parku było zazwyczaj pusto, raz na jakiś czas mijałyśmy inną mamę z dzieckiem w wózku, bądź starsze osoby spacerujące z psem. A później przyszła wiosna i
Znam kobiety, które są mamami od zawsze, już w przedszkolu czule pielęgnujące lalki, później troszczące się o innych, takie kobiety, które bez względu na to, czy kiedykolwiek fizycznie będą miały dziecko to kiedy przebywamy w ich towarzystwie czujemy się dobrze i bezpiecznie, jak u mamy. Znam kobiety, które mówiły, że nigdy w życiu żadnych dzieci:
A gdyby tak na każdym placu zabaw było takie miejsce, w którym nie można narzekać? Gdzie nie mówimy o ostatnim przeziębieniu, o nieprzespanych nocach, o tym, że znowu się zsiusiał w majtki, choć już nie siusiał. Gdybyśmy tak zapomnieli, że pogoda już się robi brzydka, że dzień coraz krótszy, że zimno a jeszcze nie grzeją,
Tak została w piątek nazwana Śmieszka przez Panią doktor, kiedy płacząc i wierzgając nogami informowała nas, że nie ma ochoty na badanie. Pani doktor stwierdziła: No przecież ja Ci nic nie robię. Nie dyskutowałam z nią, czy krępowanie rączek i wkładanie czegoś do buzi to takie nic. I pomijając kwestie, że badanie było konieczne, ludzi
Jakiś czas temu odwiedzili nas przyjaciele. Śmieszka przywitała ich kwaśną minką i oczkami, które mówiły: Idźcie sobie stąd! Chcę mamę i tatusia tylko dla siebie! Powoli, czule wtulona w objęcia taty zaczęła się oswajać z nowymi gośćmi i mniej więcej pół godziny później zadowolona bawiła się sama w swoim kąciku. W pewnym momencie wszyscy usiedliśmy
W swoim życiu małą wagę przywiązuję do dat. Ogólnie mam bardzo kiepską pamięć do imion, nazwisk, tytułów książek, ważnych uroczystości… Może dlatego nie mam w zwyczaju obchodzić hucznie swoich urodzin. Od kilku lat podchodzę do tego dnia po prostu z dużą wdzięcznością.
Kiedy zaczęłam pisać bloga miałam w swojej głowie mnóstwo pomysłów i inspiracji. Potrzeba pisania była tak duża, że posty wręcz czekały w kolejce do publikacji. Aż tu pewnego dnia przyszedł pierwszy kryzys twórczy. W głowie dalej miałam mnóstwo pomysłów na teksty, ale za nic w świecie nie byłam ich w stanie przenieść na papier. Wystraszyłam
Kiedy byłam małym dzieckiem nieustannie było mi gorąco, dlatego uwielbiałam spać nago. Moi bliscy nie do końca chcieli to zaakceptować i aby zachęcić mnie do spania w ubraniu kupowali mi piękne piżamki. Zakładałam je wieczorem z wielką radością, ale zazwyczaj już po godzinie byłam naga. Gdy trochę podrosłam, zaakceptowałam spanie w ubraniu, ale dalej lubiłam
Czy obserwując innych rodziców z dzieckiem pomyśleliście kiedyś: O nie ja bym nigdy tak nie postąpił/a!? Mnie się parę razy zdarzyło i bywały także sytuacje, że gdybym spotkała teraz tych „złych” rodziców to przeprosiłabym ich za pochopne wnioski, bo jednak zdarzyła się sytuacja, w której postąpiłam podobnie.
Przez pierwsze trzy miesiące życia Śmieszki miałam bardzo dużo dodatkowej energii, którą wykorzystywałam na doskonalenie swoich umiejętności kulinarnych. To wtedy pierwszy raz upiekłam domowe bułeczki, beztłuszczowe i bezcukrowe babeczki no i wreszcie maślane rogaliki śniadaniowe.